Od lewej: Pat Price, Hal Putoff (zdjęcie z 1974 roku)

Wiele już napisano na temat prowadzonych przez wywiad USA eksperymentów dotyczących "zdalnego postrzegania" (uznawalne współczesne określenie jasnowidztwa), konkretne fakty wciąż jednak były ukryte. Opisany szczegółowo przypadek takiego eksperymentu, prowadzonego w 1974 roku przez doktorów Hala Puthoffa i Russella Targa z Instytutu Badawczego w Stanford, został kilka lat temu odtajniony i opublikowany w okrojonej formie na stronie National Security Agency (Agencja Bezpieczeństwa Narodowego). Raport stanowi interesującą lekturę z kilku powodów, po pierwsze - ponieważ jest tak szczegółowy, i po drugie - ponieważ pracujący w CIA autor ocenił eksperyment jako nieudany z militarnego punktu widzenia. Tak naprawdę, eksperyment udał się aż za bardzo, by mógł być wygodny, i wywołał paniczną reakcję ze strony amerykańskich autorytetów wojskowych.

W eksperymencie ochotnik (znany jako SG1J, wiadomo jednak, że był to emerytowany komisarz policji Pat Price) poinformowany został o istnieniu ściśle tajnej radzieckiej bazy wojskowej w miejscowości Semipałatyńsk "25 do 30 mil na południowy zachód od rzeki Irtysz" na Syberii. Jest nieprawdopodobne, by ochotnik w normalny sposób zdobył jakąkolwiek wiedzę na temat takich tajnych instalacji, jemu samemu zaś podano jedynie współrzędne na mapie. Był to nie tylko jeden z najbardziej tajnych sowieckich magazynów broni nuklearnej, ale również fizycznie bardzo nieodległe miejsce, znajdujące się jakieś 16 000 kilometrów od miejsca przeprowadzenia eksperymentu.

W ciągu trzech dni podczas wielu sesji zdalnego postrzegania Price proszony był o opisanie w sposób paranormalny cech rosyjskiej bazy. Z kilku istotnych względów oficer wojskowy analizujący wyniki uznał eksperyment za nieudany. Price błędnie nakreślił obwód tego miejsca, mimo iż proszono go o to dwukrotnie. Gdy zaś naciskano na niego, by podał szczegóły, odpowiadał czymś w stylu "Wrócę do tego później", czynił to jednak rzadko. Gdy zaś naciskano na niego, by przytoczył konkretne, specyficzne fakty, robił to samo, co robi wielu "psychików" - wytworzył masę specyficznych faktów, które jednak okazywały się być nieprawdziwe. Sądził na przykład, że miejsce było powiązane z radzieckim programem kosmicznym oraz że "widział" kosmonautów w skafandrach, podczas gdy w rzeczywistości była to tylko militarna instalacja służąca do przechowywania broni.

Price podał jednak również jedno stwierdzenie, które okazało się być zadziwiająco trafne. Mówił, że widział przenośnego żurawia budowanego na wielką skalę - jego koła były większe od człowieka. Według niego, żuraw był wysoki na ok. 45 metrów, a jego tory relingowe były rozstawione co 15 metrów. Stwierdził również, iż żuraw jeździł po torach nad podziemną budowlą, wykonał również wiele szczegółowych szkiców o jakości niemalże inżynierskiej.

Dwa szkice przedstawiające żuraw z Semipałatyńska. Po prawej szkic autorstwa Pata Price'a, po lewej szkic wykonany nieco później przez pracowników CIA na podstawie zdjęć satelitarnych. By ukazać wielkość żurawia, w szkicu po lewej dodano obok niego postać człowieka

W swojej analizie pragnący zachować anonimowość oficer napisał: "[Price] dzięki swojemu szkicowi przedstawiającemu zamontowanego na torze żurawia dostarczył w większości pozytywnego dowodu potwierdzającego istnienie zdalnego postrzegania. Wydaje się niemożliwe wyobrazić sobie, w jaki sposób mógłby narysować żurawia w tak wysokim stopniu podobnego do tego z Semipałatyńska, chyba że:

1) widział go dzięki zdalnemu postrzeganiu, lub też

2) został poinstruowany w kwestii rysunku przez kogoś znającego [to miejsce]"

Analizator kontynuował: "Jedynie wspominam o drugiej ewentualności, ponieważ eksperyment nie był kontrolowany w celu obalenia możliwości, by [Price] mógł rozmawiać z innymi ludźmi - jak np z sekcją dezinformacji KGB. Dla czytającego może to zabrzmieć niepoważnie, należy jednak rozważyć wszystkie możliwości z uwagi na jego zdolność do zdalnego postrzegania oraz z uwagi na możliwość dostarczenia danych w celach dezinformacyjnych przez KGB".

W swoim końcowym ogólnym raporcie dotyczącym eksperymentu oficer z nie do końca jasnych powodów zajął dużo bardziej sceptyczne stanowisko. Bez ogródek stwierdza: "Przeprowadzony z udziałem [Price'a] eksperyment ze zdalnym postrzeganiem okazał się bezowocny".

Szkic przedstawiający obiekt docelowy w Semipałatyńsku, wykonany przez pracownika CIA na podstawie zdjęć satelitarnych

W rzeczywistości, co ujawnił później na swojej stronie internetowej jeden z eksperymentatorów, dr Russell Targ, eksperyment powiódł się aż za bardzo. Targ mówi: "Ta próba zakończyła się tak oszałamiającym sukcesem, że zostaliśmy zmuszeni do przeprowadzenia formalnego dochodzenia kongresowego by ustalić, czy w Narodowym Systemie Bezpieczeństwa istnieje jakaś luka. Oczywiście, nic takiego nigdy nie znaleziono, a rząd USA współpracował z nami przez następne piętnaście lat. Gdy podczas tych eksperymentów siedziałem w Price'em w SRI, wykonał on szkic ukazujący jego wyobrażenia mentalne gigantycznego żurawia, którego fizycznie "widział" poruszającego się tam i spowrotem po budynku w miejscu docelowym!".

Eksperyment Price'a nie jest dostatecznym dowodem potwierdzającym istnienie zdalnego postrzegania. Niewątpliwie jednak ten kontrolowany eksperyment zasługuje na poważne traktowanie z naukowego punktu widzenia. Ogromny żuraw z całą pewnością został zbudowany w docelowym miejscu i zawiera rzadkie cechy - i były to cechy, których ogromna większość ludzi nigdy nie widziała. Normalnie, ze względu np na bardzo niskie podobieństwo, ta identyfikacja dokonana przez Price'a powinna zostać uznana jedynie za przypuszczenie i stąd uznana za niewiarygodną.

alternativescience.com
(serwis już nie istnieje, artykuł ukazał się na jego łamach w 2005 r.)
Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios

Przeczytaj również artykuł doktora Russella Targa dotyczący eksperymentu: http://www.espresearch.com/espgeneral/doc-AT.shtml