W 1803 roku na japońskim brzegu odkryto tajemniczy statek, znany jako Utsuro-bune, co oznacza "pusty statek". Rybacy, zauważywszy dryfującą łódź, odnaleźli w niej piękną, obcą kobietę, której wygląd oraz zachowanie wzbudziły ich zdumienie. Mimo licznych prób komunikacji, nie udało im się nawiązać kontaktu. Historia ta, badająca temat obcych cywilizacji, została szczegółowo opisana w dziełach japońskich etnologów i pozostaje jednym z najbardziej fascynujących mitów związanych z fenomenem UFO w historii Japonii.

Utsuro-bune to nazwa znacząca tyle co "pusty statek". Nazwa odnosi się do statku lub łodzi, którą znaleziono w 1803 r. na brzegu wysp Japońskich.

Według różnych raportów, miejscowi rybacy zauważyli na morzu dziwną nieznaną im łódź. Wyglądało na to, że nikt nią nie sterował. Po zbadaniu wnętrza łodzi odkryli piękną młodą kobietę o obcym im wyglądzie. Ze względu na nieśmiałość przed obcymi i nieudane próby komunikacji, rybacy postanowili pozostawić łódź na pastwę morza. Opowieść została zbadana po raz pierwszy w 1925 r. przez japońskiego etnologa Kunio Yanagita, po raz drugi badano ją w 1962 r. a w 1997 r. profesor Tanaka Kauzo zweryfikował ją po raz trzeci. I chociaż nikt nie widział by statek-łódź unosił się w powietrzu, to i tak historię tę uważa się za jeden z historycznych raportów o spotkaniu z obcą cywilizacją.

W dziele Kyokutei Bakina „Toen shōsetsu” znajduje się szczegółowy opis tej historii, w „Ume no chiri” mamy nieco skrócony i lekko zmodyfikowany opis tego samego zdarzenia.

„Toen shōsetsu”

„Incydent miał miejsce 22 lutego wiosną roku 1803, na morzu niedaleko plaży o nazwie Hara-yadori, rybacy zauważyli dryfującą łódź. Mierzyła około 5,4 m. średnicy, była owalna, a kształtem przypominała kadzielnicę. Łódź sprowadzono na brzeg. W jej górnej części znajdowały się zakratkowane okna, które były uszczelnione czymś przypominającym gumę. Dno statku było wzmocnione płytami z blachy. Ponieważ okna były przezroczyste, rybacy zajrzeli do wnętrza statku. Była tam kobieta, jednak o bardzo dziwnym wyglądzie - jej oczy i brwi były czerwone, a twarz różowa. Wyglądało na to, że do jej [naturalnych] włosów doczepiono długie białe plecione włosy, które mogły być wykonane z futra – tego rodzaju fryzury nie znaleziono w żadnych źródłach pisanych. Nikt nie rozumiał jej mowy, nie można więc było się z nią porozumieć. Kobieta trzymała w ręce kwadratowe pudełko o wymiarach 2 Shaku (ok. 60 cm), które musiało być dla niej bardzo ważne, ponieważ trzymała je cały czas w rękach i nie pozwalała nikomu się zbliżyć.

Ciekawi rybacy zainteresowali się przedmiotami wewnątrz łodzi. Było tam 2 Shō wody (3,6 l) w jednej butelce, dwie maty do spania, rodzaj ciasta i jakaś rozgnieciona żywność. Podczas gdy ludzie dyskutowali, co dalej począć, kobieta ze spokojem przyglądała się im. Pewien starszy mężczyzna powiedział, że może to być córka jakiegoś króla w odległej krainie, która potajemnie znalazła sobie kochanka, a gdy sprawa wyszła na jaw, mężczyznę zabito, a księżniczkę - by zachować ją od śmierci, a jednocześnie ukarać - uwięziono na statku, zaś jej los powierzono morskim prądom. W pudełku prawdopodobnie znajduje się ścięta głowa kochanka. Już kiedyś na innej plaży odkryto wrak łodzi z kobietą w środku oraz ściętą głową przymocowaną do deski, może i w tej skrzynce znajduje się głowa kochanka i dlatego jest ona taka ważna dla kobiety, stąd trzyma ją cały czas w rękach. Starszy mężczyzna widocznie przekonał innych rybaków, ponieważ łódź z kobietą wyprowadzono w morze, pozostawiając ją własnemu losowi”.

„UME-no chiri”

„24 marca 1803 r. w prowincji Hitachi niedaleko plaży Haratono odnaleziono dziwną łódź. Formą przypominała garnek do gotowania ryżu, w środkowej części znajdował się wzmacniający pierścień, powyżej pierścienia statek był pomalowany czarną farbą i posiadał wiele małych okien na wszystkich czterech stronach. W oknach były kraty, zabezpieczone dodatkowo czymś w rodzaju żywicy. Dolna część statku była wzmocniona stalowymi deskami, które wyglądały jak importowane żelazo najlepszej jakości.

Wysokość statku wynosiła 3,64 m., średnica około 5,45 m. W środku znajdowała się kobieta w wieku około 20-tu lat, której wzrost oszacowano na 5 Shaku (1,5 m). Jej skóra była biała jak śnieg. Miała gęste długie włosy, a jej twarz była niesamowicie piękna. Ubranie kobiety było obce i trudne do zweryfikowania tamtejszym rybakom, nikt też nie rozumiał jej mowy. Kobieta w swych rękach trzymała małe pudełko, którego nikt nie mógł dotknąć. W łodzi znajdowały się dwa dywany, bardzo miękkie, nieznanego rodzaju. Był tam również rodzaj ciasta, jakaś rozgnieciona żywność i pewien rodzaj mięsa. Było tam także coś w rodzaju filiżanki ze wspaniałym motywem, nikomu jednaj nie znanym”.

Oczywiście, ani kobiety ani statku nigdy więcej nie widziano, pozostały tylko opowieści i rysunki (jak te przedstawione w tym artykule).

Opowieść można znaleźć także w:

VALLEE, J., & AUBECK, C. (2010). Wonders in the sky: unexplained aerial objects from antiquity to modern times and their impact on human culture, history, and beliefs. New York, Jeremy P. Tarcher/Penguin

TAKIZAWA, B., & TAKEDA, N. (1928). Toen shōsetsu. Tōkyō, Yoshikawa Kōbunkan

UME NO YA SHUJIN. (1928). Ume no chiri. Tōkyō, Yoshikawa Kōbunkan

Masaru Mori: The female alien in a hollow vessel. In: Fortean Times. Vol. 48, Dennis Publishing Ltd., London 1987

Kazuo Tanaka: Did a close encounter of the Third Kind occur on a Japanese beach in 1803? In: Sceptical Inquirer. Vol. 24, No

Opracowanie: Arek