11 maja 1950 roku farmer z McMinnville w amerykańskim stanie Oregon, Paul A. Trent, wykonał dwa zdjęcia, które zostały okrzyknięte najgłośniejszymi fotografiami UFO w historii. Pośród wielu podobnych przypadków, te dwa zdjęcia wytrzymały próbę czasu - dzięki pokoleniom badaczy. Można powiedzieć, że ta sprawa stanowi wrzący punkt w gorącej debacie dotyczącej tego, co należy kwalifikować jako dowód fizyczny - przynajmniej jeśli chodzi o obiekty UFO.

Pani Trent była na dworze i kończyła karmienie swoich królików, gdy zauważyła duży obiekt w kształcie dysku nadlatujący z północnego wschodu. Zawołała swojego męża, który dołączył do niej, aby przyjrzeć się zagadkowemu urządzeniu. Po kilku minutach wrócił do domu, aby wziąć z niego aparat fotograficzny. Wrócił z powrotem i wybrał miejsce, w którym stanął i wykonał pierwsze zdjęcie, po czym przewinął film, by zrobić następne (w przypadku aparatów pudełkowych produkowanych w latach pięćdziesiątych zwykle był to długotrwały proces). Kilka minut później wykonał kolejną fotografię.

W międzyczasie pani Trent wołała swoich teściów siedzących na ganku, w odległości jakichś 400 stóp. Nie słyszeli jej, więc wbiegła do domu, by zawołać ich przez telefon. Teściowa pani Trent nie zdążyła zobaczyć obiektu, ponieważ zniknął on zanim odłożyła słuchawkę, ale teść widział go na chwilę przed tym, jak obiekt zniknął na zachodzie.

Pan Trent czekał na wywołanie zdjęć do czasu aż skończył się film w aparacie. Fotografie zostały wystawione prawie miesiąc później w lokalnym banku (pracował tam bankier pana Trenta). Dziennikarz William Powell, pracujący dla gazety McMinnville Telephone Register, widział te zdjęcia i przekonał Trentów, aby zgodzili się na opublikowanie ich historii wraz z fotografiami. Namawianie trwało jednak dość długo, ponieważ Trentowie obawiali się, że mogą napotkać na jakieś problemy ze strony władz.



Fotografie zostały sprawdzone przez redakcję The Telehone Register, która nie stwierdziła żadnych oznak fałszerstwa lub halucynacji związanych z tymi zdjęciami.

Zdjęcia wraz z historią pojawiły się w czasopiśmie "Life", które pożyczyło negatywy od Powella, w numerze z 26 czerwca 1950. Później zdjęcia ukazywały się również w wielu innych publikacjach poświęconych tematyce ufologicznej. Później zdjęcia zaginęły w archiwach International News Photo Service, by potem nagle pojawić się w 1968 roku podczas prac grupy badawczej Condona, która po wykonaniu analizy odesłała je w końcu Trentom. Na odzyskanie negatywów Trentowie czekali łącznie siedemnaście lat. Jeden z badaczy uczestniczących w tym projekcie, William K. Hartmann, stwierdził, że obiekt istotnie mógł znajdować się w dużej odległości, co wskazuje na to, że był dość sporych rozmiarów.

Inny badacz, Bruce Maccabee, zakwestionował jednak pewne szczegóły pracy Hartmanna, wskazując, że zignorował lub też nie miał wiedzy o pewnych detalach niezbędnej analizy fotograficznej, takich jak ekspozycja czy ostrość obiektu na tle widocznych na zdjęciu przewodów elektrycznych. Końcowy wniosek był jednak taki sam - zdjęcia prawdopodobnie są autentyczne.

Pierwsze osoby, które badały negatywy, nie znalazły żadnych śladów manipulacji ani też żadnych widocznych śladów potwierdzających istnienie sfotografowanego UFO, i taki stan rzeczy pozostał przez ponad pół wieku. Żadne badanie naukowe tego przypadku nie ujawniło niczego, co podważałoby wiarygodność świadków lub ich szczęśliwie wykonanych zdjęć.

Źródło: NURMUFO, STUDIOVNI
Oryginalny tekst uzupełniono danymi z analizy przeprowadzonej przez Bruce`a Maccabee, dostępnej na http://brumac.8k.com/trent1.html
Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios