W 1975 r. w Manchester Evening News ukazała się fotografia niezwykłego kota, żyjącego przed kilku laty na placu budowy przy Trafford Park. Kot wyróżniał się parą długich puszystych skrzydeł wyrastających z grzbietu, wyraźnie widocznych na fotografii. Według robotników zatrudnionych wówczas na budowie, ich osobliwy przyjaciel umiał nawet unosić zdumiewające wyrostki nad grzbiet.

Skrzydlaty kot z Manchesteru nie jest wyjątkiem. W Wielkiej Brytanii i innych krajach pojawiło się wiele podobnych zwierząt. Do niedawna jednak zagadka "skrzydeł" pozostawała nie rozwiązana. Dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych dowiedziałem się o niezwykłej, uwarunkowanej genetycznie chorobie skóry, która okazała się kluczem do tajemnicy.

Astenia skórna kotów (feline cutaneous asthenia, FCA) powoduje, że skóra zwierząt staje się chorobliwie elastyczna, zwłaszcza w części barkowej, grzbietowej i lędźwiowej, i może rozciągać się na kształt skrzydeł. Wyrostki są okryte sierścią, a jeśli łączą się ze ścięgnami, zwierzę może je podnosić i opuszczać. Ponadto, dają się łatwo usunąć, nie powodując krwawienia, co wyjaśnia znane przypadki kotów, które nagle "straciły" skrzydła.