Halloween, znane również jako Wigilia Wszystkich Świętych czy Samhain, to czas, który przez wieki był uważany za jedną z najbardziej magicznych nocy w roku. W tradycji celtyckiej oznaczał on koniec lata i moment, w którym zasłona między światem żywych a zmarłych stawała się najcieńsza. Współczesne obchody tego święta, często związane z zabawą i kostiumami, oddalają nas od jego pierwotnego znaczenia, które koncentrowało się na czci dla przodków i pamięci o zmarłych. W artykule przyjrzymy się korzeniom Halloween oraz jego historycznym i kulturowym znaczeniom.

Samhain Wigilia Wszystkich Świętych, Hallow E'en, Halloween, Dzień Zmarłych, Samhain. Jakkolwiek by jej nie nazwać, ta specyficzna noc poprzedzająca Święto Zmarłych (1 listopada) była uważana przez wieki za jedną z najbardziej magicznych nocy w ciągu całego roku. Noc mocy, podczas której zasłona oddzielająca nasz świat od świata zmarłych jest najcieńsza.

W czasie, gdy święto Halloween jest tak bardzo rozpowszechnione na całym świecie, niewielu spośród nas wie, że prawdziwym początkiem Halloween jest uroczystość oddawania czci naszym przodkom oraz dzień zmarłych. Czas, w którym zasłony między światami są najcieńsze i w którym tak wiele osób "widzi" drugą stronę życia. Czas, w którym na chwilę stykają się światy duchowy i materialny, i w którym wzrasta potencjal dla magicznej kreatywności.

Starożytne obrządki

W czasach starożytnych był to dzień specjalny, jeden z najbardziej czczonych dni w ciągu roku.

W kalendarzu celtyckim był to jeden z najważniejszych dni, oznaczający środek roku, Samhain, lub "koniec lata". W przeciwieństwie do Wielkiego Święta Wiosennego 1 maja, lub Beltain, dzień ten reprezentował odwrotny punkt roku, wigilie nowego roku, który rozpoczyna się na początku ponurej części roku. Świętowany przez Celtów, dzień ten ma również swoje odpowiedniki w innych kulturach, na przykład w egipskiej czy meksykańskiej, jako Dia de la Muerta, czyli dzień zmarłych.

Celtowie wierzyli, że normalne prawa czasu i przestrzeni były tego dnia powstrzymywane, przez co tworzyło się okno, przez które świat duchów mógł się mieszać ze światem żywych. Była to noc, w której zmarły mógł przeciąć zasłonę i wrócić do życia na ziemi, aby świętować ze swoją rodziną lub klanem. Dlatego wielkie irlandzkie kopce pogrzebowe były rozjaśniane wielkimi, przymocowanymi do ścian pochodniami, aby duchy zmarłych mogły znaleźć drogę do nich.

"Dyniowa tradycja"

kultywowana jest do dziś Jack-olantern

Z tej pradawnej tradycji wywodzi się jedna z najbardziej znanych ikon wakacji: Jack-o-lantern. Pochodzący z irlandzkiego folkloru Jack-o-lantern byl używany jako światło dla zagubionej duszy Jacka, znanego oszusta, uwięzionego między dwoma światami. Jack podobno naciąga diabła na przewóz drzewa i przez wyrzeźbienie w drewnie obrazu krzyża łapie go w pułapkę. Jego wybryki uniemożliwiły mu dostęp do Nieba, a zdenerwowanie diabła również i do Piekła, wobec czego Jack jest zagubioną duszą, złapaną w międzyświatową pułapkę. Na pocieszenie diabeł dał Jackowi rozżarzoną grudkę węgla do oświetlania sobie drogi podczas przechodzenia przez ciemności pomiędzy światami.

Pierwotnie w Irlandii rzeźbiono rzepy, zaś świece umieszczane wewnątrz nich jako latarnie miały pomóc zagubionej duszy Jacka wrócić do domu. Stąd określenie: Jack-o-lantern (latarnia Jacka). W późniejszych czasach, gdy irlandzcy emigranci przybyli do Nowego Świata, bardziej uchwytne były dynie, które rzeźbione w ten sam sposób pełniły taką samą funkcję.

Samhain Święto Zmarłych

Gdy Kościół zaczął ogarniać Europę, starożytne pogańskie rytuały zostały zaadaptowane do świąt kościelnych. Kościół, nie mogąc wesprzeć ogólnego święta dla wszystkich umarłych, stworzył święto błogosławionych umarłych, zaś Święto Wszystkich Świętych zostało przekształcone w Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Wszystkich Dusz.

Dziś już zatraciliśmy znaczenie tego najważniejszego czasu w ciągu roku, kiedy to współcześnie zamienił się on w święto cukierków z chodzącymi po domach dzieciakami przebranymi za postacie z kreskówek.

Wiele kultur posiada uroczystości czczące zmarłych. Czyniąc to, uzupełniają one cykl narodzin i śmierci i utrzymują w harmonii i porządku wszechświat wczasie, gdy ponurym cyklem rozpoczynamy kolejny rok.

Gdy zapalisz w tym roku świecę, miej na uwadze prawdziwą intencję tego czasu, jednego z magicznych związków między dwiema stronami życia i czasu, by zapamiętać tych, którzy byli przed nami. Czasu, by obdarzyć ich wdzięcznością i serdecznością i aby oświetlić im drogę do domu.

Christian Hummel, paranormal.about.com

Tłumaczenie: Ivellios