Pojawiają się nocą. Niezapowiedziani wkradają się do sypialni świadków. Nocni goście - nieodłączny element ufologii. Z jednej strony prawdziwy horror, a z drugiej pytania, czy ludzie, którzy tego dośw... (rozwiń opis)

Pojawiają się nocą. Niezapowiedziani wkradają się do sypialni świadków. Nocni goście - nieodłączny element ufologii. Z jednej strony prawdziwy horror, a z drugiej pytania, czy ludzie, którzy tego doświadczają nie padają czasem ofiarą iluzji własnego umysłu.

Kim są tajemniczy nocni goście? Czym się charakteryzują i czy rzeczywiście mają związek z abdukcjami, tj. uprowadzeniami przez istoty pozaziemskie?

Jak wyglądają nocni goście i czego zwykle chcą od ludzi? Co wyróżnia ich wygląd zewnętrzny i zachowania? Co odróżnia typowych zakapturzonych nocnych gości od istot, które dokonują abdukcji?

Czy wśród relacji o nocnych gościach, którymi dysponują polscy ufolodzy, znajdują się jakieś sprawy szczególne?

Jedna z hipotez na temat nocnych gości mówi, że są to halucynacje pojawiające się na granicy snu i jawy. Zjawisko to nosi nazwę hipnagogii i charakteryzuje się występowaniem często nieprzyjemnych wizji oraz doznań słuchowych. Czy jednak wyjaśnia to zagadkę nocnych gości?

Z relacji, które pojawiły się na przestrzeni lat wynika, iż wiele osób myli nocnych gości ze zjawiskiem zmory sennej albo - jak mówi nauka - bezdechu sennego. Także to zjawisko może budzić u ludzi nim dotkniętych przekonanie o obecności wokół nich tajemniczych postaci. Jak należy traktować budzące emocje zjawisko "sennej zmory"?

Zakładając, że nie wszyscy nocni goście to twory omamów hipnagogicznych i nie wszyscy to kosmici, kim mogą być te postaci? Czy to goście ze świata astralnego, czy raczej odmętów ludzkiego umysłu?

Przejdźmy do przypadków abdukcji - czyli przeżyć ludzi uprowadznych przez UFO, które przypominają typowe odwiedziny "ezoterycznych" nocnych gości. Istnieje teoria, według której to umysł stanowi wrota do zjawiska uprowadzeń przez kosmitów. Innymi słowy, Szaraki i inni abduktorzy nie funkcjonują w naszej rzeczywistości, ale w jakiejś równoległej rzeczywistości zbliżonej do sennej, do której człowiek ma wstęp, tyle że nie fizyczny. Jak powinniśmy traktować tę teorię, która tłumaczyłaby niektóre wciąż niewyjaśnione aspekty abdukcji?

Kim są ludzie doświadczający realnych spotkań z nocnymi gośćmi, niezlaleźnie od ich proweniencji - ludźmi zwodzonymi przez własny mózg, czy może osobami z jakiegoś powodu predysponowanymi albo wybranymi do kontaktu z drugą stroną?

Wspomniana w trakcie audycji książka:
Lech Emfazy Stefański, Michał Komar "Od magii do psychotroniki"

W debacie udział wzięli:
Arkadiusz Kocik, Warmińsko-Mazurska Grupa Ufologiczna
Leszek Ostoja-Owsiany, artysta malarz i pasjonat tematyki ufologicznej
Arkadiusz Miazga, ufolog z Podkarpacia (wypowiedzi nagrane dla potrzeb debaty)
Piotr Cielebiaś, Nieznany Świat, współprowadzący debatę
Marek Sęk "Ivellios", Radio Paranormalium, współprowadzący i opiekun techniczny debaty

W latach siedemdziesiątych słynny badacz reinkarnacji, Ian Stevenson, poznał kobietę, która potrafiła płynnie mówić w języku bengalskim, w takiej formie w jakiej używano go 150 lat wcześniej. Jak prze... (rozwiń opis)

W latach siedemdziesiątych słynny badacz reinkarnacji, Ian Stevenson, poznał kobietę, która potrafiła płynnie mówić w języku bengalskim, w takiej formie w jakiej używano go 150 lat wcześniej. Jak przekazał Stevensonowi bengalski profesor P. Pal, współczesny język bengalski w 20 procentach składa się z zapożyczeń z języka angielskiego. Ta kobieta przeprowadziła jednak długie konwersacje z profesorem Palem, nie używając ani jednego zapożyczenia. Zamiast tego, używała więcej sanskryckich słów, tak jak robili Bengalczycy około 1810 do 1830 roku, w hipotetycznym okresie jej poprzedniego życia.

Fragment książki Leszka Szumana z 1981 roku. Jedna z pierwszych na polskim rynku pozycji poruszających tematykę życia po śmierci, reinkarnacji, PCD (pozacielesne doświadczenie - proponowany wówczas po... (rozwiń opis)

Fragment książki Leszka Szumana z 1981 roku. Jedna z pierwszych na polskim rynku pozycji poruszających tematykę życia po śmierci, reinkarnacji, PCD (pozacielesne doświadczenie - proponowany wówczas polski odpowiednik skrótu OOBE), itd.