Tutaj będzie pożyczka, pozycjonowanie, chwilówka, no i w ogóle cały ten reklamowy stuff... no bo w końcu odchudzanie, meble, dieta i dentysta same się nie zareklamują...
M. Żelkowski i W. Żwikiewicz zapraszają do Bibliotekarium
Przypominamy, iż nie udzielamy odpowiedzi na pytania dotyczące programu na dany dzień czy powrotu jakiejś audycji. Poza "Teorią Chaosu" i "Etykietą Zastępczą", wszystkie pozostałe audycje na żywo są wcześniej zapowiadane w newsach oraz we wpisach na naszym profilu na Facebooku - i TYLKO tam. Nie udzielamy takich informacji drogą e-mailową ani w innych miejscach.
UWAGA: Ten materiał został dodany przez jednego z użytkowników. Redakcja Radia Paranormalium nie ponosi za niego odpowiedzialności. Jeśli z jakiegoś powodu uważasz, że ten materiał nie powinien się tu znaleźć, skontaktuj się z nami poprzez formularz kontaktowy.
Relacja ze spotkania w Księgarni Galerii "Nieznany Świat" z Tomaszem Kierzkowskim (Warszawa, 06.12.2017).
Uwaga: Jeśli chcesz odpowiedzieć na komentarz innego użytkownika, prosimy skorzystaj z przycisku "Odpowiedz". Pozwoli to uniknąć w przyszłości bałaganu w dyskusji.
Byłeś świadkiem zagadkowego zjawiska? Jeśli tak, poinformuj nas o tym już dziś! Czekamy na relacje współczesne oraz z lat ubiegłych. Na życzenie świadka zapewniamy pełną anonimowość!
NEWSLETTER
Zapisz się do naszego newslettera i bądź na bieżąco z nowościami w radiu i na stronie!
RAMÓWKA NA DZIŚ
Na dzisiejszy dzień nie są zaplanowane żadne audycje (programy nadawane na antenie emitowane są z autopilota). Sprawdź ramówkę na inne dni.
speedwayer napisał(a): Świetna audycja. Najlepsza w tym roku, brawo Claude! Nareszcie gość i to jaki! Temat tabu, będący i tak wierzchołkiem wielkiej góry, a Pan Bednarz - brawo za odwage i determinację. Należy bezwzględnie pomagać słabszym a tym bardziej niewinnym dzieciom. Już wiele lat temu czytałem artykuły na temat porwań dzieci zarówno do sexu, burdelów jak i czarnych mszy i morderstw. Jednak wtedy nie padały nazwiska, jedynie domniemania. Pan Bednarz próbuje by sprawa wyszła na światło dzienne, na większy odbiór. I tak dziwne że jeszcze żyje... Oby więcej tego typu audycji i oby Michał robił tego typu audycje. Pozdrawiam! (komentarz do audycji 7 grudnia 2018)
Marek 79 napisał(a): Dzięki Piotr za info. Nie chcę za wiele zdradzać ale trop dobry, zwłaszcza że od Matrixa już trochę czasu minęło zatem można śmiało ponownie wejść w ten świat - choć i tak pomysł na koniec będzie niespodzianką. Poza tym chciałem spróbować właśnie utrzymać klimat THE EKSPANSE i POD KOPUŁĄ lub UTOPII - właśnie odnośnie zakończeń itd - pracuje nad tym (mimo licznych obowiązków ). (komentarz do audycji ABW #031)
zlomek napisał(a): Nic nie wygrywa, tylko goni własny ogon. Polecam przeczytać dokumenty, które sam opublikował - https://mega.nz/#F!GRNSESpQ!ISEA1Ju6PkBIbxKOzKrITw - "dowody", które przedstawił to jego pisma do różnych instytucji i osób, a potem kolejne pisma, które powołują się na jego wcześniejsze. Bednarz potrzebuje psychiatryka, a nie sądu, to pieniacz najgorszego sortu, i właśnie przez takich polskie urzędy i sądy działają wolno, bo zamiast zajmować się prawdziwymi sprawami normalnych obywateli, to muszą tracić czas na rozpatrywanie jego urojeń. (komentarz do audycji 7 grudnia 2018)
YUBY napisał(a): Cześć, II sezon startuje 24.12.2018 po audycji: "Świat oczami duszy czyli w okolicach 22:00 w poniedziałki co 2 tygodnie. (komentarz do audycji Czas Snu #018)
Piotr Prokopowicz napisał(a): Opowiadania Maraka Myszograja układają się w ciekawą historie. Jak do tej pory mam skojarzenia, od "Stalowego Szczura" Harrisona (zwłaszcza ta część z poprzedniego ABW), do "Limes Inferior" Zajdla. Oczywiście nawiązanie do Matriksa wręcz bije po oczach/uszach :-). Tylko tu zamiast czerwonej, czy niebieskiej pigułki mamy gadżet - tajemniczą książkę. Symboliczne przesłanie tego gadżetu jest w moim odbiorze puszczeniem oka do światka czytelniczego, w tym prowadzących "żeby dowiedzieć się prawdy, trzeba czytać książki" :-). Marek Myszograj pokazał już, ze potrafi grać takimi podtekstami, wiec domyślam się, że to jest zamierzone, ale może to tylko moje post-modernistyczne doszukiwanie się ukrytych znaczeń ;-). Jeśli chodzi o technikę pisania, to faktycznie takie urwanie akcji tzw.cliff-hangery (słowo zapożyczone z terminologii serialowej) irytują. Zwłaszcza, że poznajemy treść w długich odstępach czasowych. Jednocześnie, mam nadzieję że autor nie planuje zakończenia całej historii takim mocnym niedopowiedzeniem i dużą wieloznacznością. Co jest akceptowalne w krótkim opowiadaniu nie zawsze pasuje do dłuższej formy. Zawód wówczas będzie tym większy, że historia jest wciągająca. Kontynuując wątek, moje wrażenie jest podobne do tego jak odbierają to prowadzący. Bardziej jest to powieść prezentowana rozdziałami, niż cykl opowiadań. I gdyby tak było, to wtedy zabiegi Marka Myszograja z urywaniem fabuły są właściwe. Zgodnie z tym co kiedyś padło w ABW, tak należy pisać, żeby zachęcić czytelnika do odwrócenia kolejnej kartki. W tym przypadku do przeczytania kolejnego rozdziału. Jak ktoś zechce poczytać do snu i stwierdzi, ze jeden rozdział i koniec, to się nie uda. Okaże się, że tej nocy nie prześpi, bo kończąc jeden rozdział będzie chciał/musiał poznać kolejny. Co do opowiadania Bruno Kadyny to akurat ten tekst, nie wnosi wiele nowego w zakresie przemyśleń o świecie, życiu i ludziach (przynajmniej dla mnie). Znałem dokładnie takie osoby jak w opowiadaniu. Nietrudno dostrzec je także w otoczeniu. Nie ma tu nawet elementu zaskoczenia (które było choćby w "Krecie"). Ale powiedzmy sobie szczerze, siłą Kadyny jest jego styl i empatia. Czytając jego teksty czujemy prawdziwych żywych ludzi, czy ich lubimy czy nie. Tu Kadyna jest profesjonalistą i to samo wystarcza, by wciągnąć się w jego twórczość, również w opowiadaniu z tego ABW. Osobiście, żałuję, że Bruno nie kontynuuje rzeczywistości zaprezentowanej w "Wodzu i Szamanie". To był genialny klimat, nie tak ciężki jak w kilku innych jego utworach. Ponadto miał potencjał na serię opowiadań, choćby luźno powiązanych. Jest tam nawet miejsce na realizm magiczny jakby dobrze poszukać. Pozdrawiam serdecznie (komentarz do audycji ABW #031)
