Jarosław, Rosja, 1785 r

W roku pańskim 7293* ukazało się objawienie w znakomitym grodzie Jarosław. Od jutrzni porannej stał krąg do południa samego z trzema słońcami. A koło południa objawił się przy onych drugi krąg, w nim krzyż święty z koroną. A słońce było mroczne i zjawiło się pod wielkim kręgiem podobnym do tęczy.

Mamy tu prawdopodobnie do czynienia z klasycznym opisem doskonale znanego zjawiska halo, czyli załamania się promieni świetlnych w "zawieszonych" w atmosferze ziemskiej kryształkach lodu (najczęściej obserwuje się wówczas kręgi i łuki).

Mamy tutaj również dowód na to, że tego typu zjawiska nie zawsze muszą mieć kształt kolisty. W 1551 roku, gdy Karol V oblegał Magdeburg, jego zgromadzonym wokół miasta wojskom ukazały się trzy słońca i trzy tęczowe łuki. Wrażenie było tak silne, że wojska w popłochu spakowały manatki i opuściły miasto. Jeszcze dziwniejsze zjawisko zaobserwowano w 1600 roku w Polsce. Naoczni świadkowie stwierdzili, iż o zachodzie słońca ukazały się na niebie trzy krzyże Golgoty. Echa tej obserwacji przetrwały zresztą bardzo długi okres czasu, wskutek czego mamy dzisiaj ufundowaną wówczas Kalwarię Zebrzydowską.

*w kronikach kościelnych cerkwii prawosławnej lata liczone były wówczas "od stworzenia świata", co rzekomo nastąpiło 5508 lat p.n.e.