Nie zapomnij odwiedzić strony naszych partnerów - ich lubimy, ich polecamy!

SŁUCHAJ
ZALOGUJ SIĘ
ZAMKNIJ
Radio Paranormalium - zjawiska paranormalne - strona glowna
Logowanie przy użyciu kont z Facebooka itd. dostępne jest z poziomu forum

Niekończąca się katastrofa


Dodano: 2005-03-08 20:46:31 · Wyświetleń: 18521
Zakładka Dodaj do zakładek · Udostępnij:  Facebook  Wykop  Twitter  WhatsApp
Dwudziestu dwóch mężczyzn walczyło z szalejącym morzem o swoje życie, lecz ilekroć osiągnęli jakieś drobne zwycięstwo, musieli ponownie stawać do walki.

Przypadek szkunera "Mermaid" i dwudziestu dwóch ludzi, którzy byli na jego pokładzie, znajduje się w obszernych kartotekach Lloyda w Londynie, lecz chociaż zawierają one opisy przeróżnych przypadków, to żaden nie może się z nim równać.

Wszystko zaczęło się bardzo przyjemnie rankiem 16 października 1829 roku, kiedy "Mermaid" wypłynęła z zatoki w Sydney, podążając do zatoki Collier na północnym wybrzeżu Australii. Wiał łagodny wiatr, a słońce lśniło na wierzchołkach przecinanych przez statek fal. Na pokładzie było osiemnastu krzepkich marynarzy, trzech pasażerów i kapitan Samuel Nolbrow, który stał przy sterze. Nie zdając sobie z tego sprawy, rozpoczynali podróż, która w historii wypraw morskich nie miała sobie równej.

W czwartym dniu po wypłynięciu z Sydney kapitan przekazał ster pierwszemu oficerowi i zszedł pod pokład na mały łyczek alkoholu ze skrzętnie zgromadzonych zapasów. Członkowie załogi porozchodzili się po pokładzie, gdyż nie mieli nic lepszego do roboty. Barometr nie zapowiadał w żaden sposób tego, co miało się wydarzyć. Wydawało się, że pogoda będzie ładna, a podróż minie bez przeszkód, aż na krótko przed godziną czternastą statek został unieruchomiony przez ciszę morską. Ciężkie, szare chmury zasłoniły tarczę słoneczną, zrobiło się ciemno.

Zaniepokojony lbezruchem, kapitan Nolbrow odstawił butelkę i zataczając się wrócił na pokład, gdzie zobaczył, jak wskazówka barometru gwałtownie opada. Na chwilę przed zapadnięciem ciemności skończyła się cisza i zerwał się gwałtowny wiatr, który wkrótce przeszedł w szalejący sztorm. "Mermaid" walczyła o życie, gdyż znalazła się w krętej Cieśninie Torresa, wąskim kanale, który pochłonął wiele statków i załóg.

Wysokie fale roztrzaskały dziób statku i wrzały wokół sternika, który dla bezpieczeństwa przywiązał się do masztu. Poprzez spazmatyczne błyski światła kapitan Nolbrow widział dostatecznie dużo, żeby zdać sobie sprawę, że walczy z szalejącą burzą, a bitwa jest z góry przegrana. Wszyscy byli na pokładzie, kiedy olbrzymia fala cisnęła "Mermaid" o wierzchołek rafy i statek został rozłupany na pół niczym dojrzały melon, W kilka chwil później dwudziestu dwóch mężczyzn znalazło się w absolutnych ciemnościach.

Pośród wzburzonego oceanu jedna tylko rzecz dawała im nadzieję: skalisty wierzchołek, który sterczał nad Wodą około stu metrów od tonącego statku. I cud nad cudami - kiedy zajaśniało znów światło dnia, dwadzieścia dwie pary rąk trzymały się kurczowo skały. Nikt nie zginął!

Trzy zimne, wilgotne dni i noce tkwili tam, właściwie nie mając żadnych szans. Jednak co za zrządzenie losu, cieśniną przepływała akurat barka "Swiftsure". Rozbitków dostrzeżono i zabrano na pokład.

Następnych pięć dni minęło spokojnie, dopóki "Swiftsure" nie zbliżyła się do wybrzeży Nowej gwinei. Wtedy to i ona stała się ofiarą fatum, które ciążyło na wyratowanych przez nią pasażerach. Bez żadnego ostrzeżenia potężny prąd, nie zaznaczony na mapach, porwał "Swiftsure" w swoje objęcia. Barka przechyliła się na burtę i rozbiła o skaliste wybrzeże. I tym razem wszyscy się uratowali!

Doczołgali się ostatkiem sił do plaży i nie minęło nawet pięć godzin, gdy byli ocaleni, tym razem przez szkuner "Governor Ready". Miał on na pokładzie trzydzieści dwie osoby, ale starczyło jakoś miejsca zarówno dla rozbitków z "Mermaid", jak i ,"Swiftsure". Szkuner pośpiesznie podniósł żagle i skierował się wzdłuż wybrzeża na... spotkanie z katastrofą. W trzy godziny po tym, jak rozbitkowie stanęli na jego pokładzie, "Governor Ready" stanął w ogniu.

Ładunek stanowiło drewno budowlane, płomienie rozprzestrzeniły się więc gwałtownie i wydano rozkaz opuszczenia statku. Wszyscy obecni na pokładzie stłoczyli się w kruchych łodziach bez żadnego ekwipunku, Otaczały ich setki mil otwartych wód, poza utartymi szlakami żeglugowymi, Perspektywy ratunku były mizerne, lecz niewiarygodne szczęście nie opuściło ich. Australijski kuter rządowy przypłynął przypadkowo w te okolice i zabrał rozbitków. Znowu nie zginął nikt.

Na pokładzie "Comet" słychać było głosy niezadowolenia. Załoga statku ratowniczego uważała, że na tłumie rozbitków ciąży złowieszcze przeznaczenie, mimo wielkiego szczęścia, które raz po raz ocalało im życie. Dokładnie po tygodniu kuter "Comet" wpadł w niespodziewany szkwał, który złamał maszt, zerwał nadburcia, pozbawił go steru i wydał na łaskę żywiołów. Załoga weszła do jedynej nadającej się do użytku łodzi ratunkowej i czym prędzej odpłynęła od skazanego na zagładę statku, pozostawiając nie chcianych gości samym sobie.

Osiemnaście godzin nieszczęśnicy trzymali się kurczowo wraku i odpędzali rekiny nim dotarł do nich statek pocztowy "Jupiter" i jeszcze raz wyrwał ich z paszczy morza. Kapitanowie zrobili zbiórkę i po raz czwarty okazało się, że mimo czterech katastrof wszyscy pozostali przy życiu!

Tej zadziwiającej historii towarzyszy jeszcze jeden osobliwy splot wydarzeń. Pasażerką "Jupitera" była Starsza kobieta, Sarah Richey z Yorkshire, która płynęła do Australii w poszukiwaniu swojego syna Petera, zaginionego przed piętnastu laty. Odnalazła go niespodziewanie - był jednym z członków załogi "Mermaid", wyratowanej z morza przez "Jupitera".

Kopiowanie i umieszczanie naszych treści na łamach innych serwisów jest dozwolone na zasadach opisanych w licencji.
Komentarze · Dodaj komentarz
  • xxx
    (2009-03-16 20:46:45)
    | 👮 raport

    no,kobieta musiała się za niego modlić a on jej pomógł..xD
    albo miała jakieś niezwykłe zdolności kto ja tam wie.
    może kiedys uratowała marsjan a oni podtapiali podpalali i rozwalali statki,aby wkońcu się znalazł


    | Odpowiedz



  • Ruskof
    (2009-11-21 20:49:24)
      📧 pw | 👮 raport

    Historia po prostu fascynujaca,a chce sie takie cos przezyc :)
    Ale z ta kobieta ktora syna szukala,to naprawde mnie zdziwilo,widac jaki swiat jest maly :)


    | Odpowiedz



Dodaj komentarz
Twój nick:
E-mail (opcjonalnie):
Komentarz:



Powiadamiaj o odpowiedziach na mój komentarz
(wymagany email):

Zanim napiszesz komentarz, zapoznaj się z zasadami publikowania komentarzy.

Uwaga: Jeśli chcesz odpowiedzieć na komentarz innego użytkownika, prosimy skorzystaj z przycisku "Odpowiedz". Pozwoli to uniknąć w przyszłości bałaganu w dyskusji.
Tagi
Inne artykuły
z działu
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI
PROGRAM NA DZIŚ
WESPRZYJ
RADIO PARANORMALIUM
POLECANE KSIĄŻKI
NAJNOWSZE FILMY
Arkadiusz Miazga
Czas Tajemnic - blog Damiana Treli
Forum Portalu Infra
Głos Lektora
Instytut Roberta Noble
Księgarnia-Galeria Nieznany Świat, księgarnia ezoteryczna, sklep ezoteryczny, online, Warszawa
Paranormalne.pl
Player FM
Portal Infra
Poszukiwacze Nieznanego. Blog Arkadiusza Czai
Poznajemy Nieznane
The Monroe Institute Polska
UFO-Relacje.pl - polska baza relacji o obserwacjach UFO
Skontaktuj się z nami
tel 32 7460008 tel kom. 530620493 Skype radio.paranormalium.pl E-mail: radio@paranormalium.pl Formularz kontaktowy Polityka prywatności
Copyright © 2004-2024 by Radio Paranormalium