Termin lajah oznacza rozpuszczenie, roztopienie wszelkich uwarunkowań i ograniczeń powstałych na wskutek rozmaitych zdarzeń i przeżyć mających miejsce w przeciągu całego ludzkiego życia.

Bariery uwarunkowanego życia stopniowo roztapiają się, aż dusza ujrzy oświecający świt wolności i zbawienia (Kaiwalja). Lajah oznacza wchłonąć bądź rozpuścić. Joga to inaczej jednia lub pojednanie. Laja Joga to pojednanie przez rozpuszczenie. Można powiedzieć: joga pochłaniającego rozpuszczania się w Duchu Boga.

Laja Joga jest taką formą jogi w której Jednia, Najwyższe Zjednoczenie znane też jako samadhi, zostaje osiągnięte poprzez proces laja, który oddać można sufickim terminem fana lub buddyjskim nirwana. Można powiedzieć, że laja oznacza głęboką koncentrację (skupienie, zogniskowanie) powodującą stopniowe rozpuszczenie, pochłonięcie struktur materialnego ego w przeczystej potędze Najwyższej Świadomości. Laja to proces stopniowego pochłaniania zasadniczych energii tworzących naszą materialną istotę, tak że Świadomość (Ćittam) zostaje uwolniona (wyzwolona, zbawiona) od wszystkiego co nie jest duchowe, a w czym ukryta jest boska oświecająca potęga Czystego Ducha. Można powiedzieć, że świadomość pochłonięta skupieniem w Bogu, zanurzona w Duchu, stopniowo absorbuje się tym tak, iż wszystko co nie jest duchowe od niej odpada i unicestwia się, a to co zostaje jest niezniszczalnym bytem Wiecznego Ducha, prawdziwą substancją i esencją (Sain) ludzkiej Istoty (Nara).

Dikszan - inicjacja w Laja Jogę oznacza ustanowienie połączenia pomiędzy ludzkim duchem ubranym w ciało, a Odwiecznym Najwyższym i Najświętszym Duchem Boga, Brahmanem, który pozostaje bezcielesny. Energia inicjacji jest przepływem tchnienia Ducha Bożego i pojednaniem się z Bogiem w Duchu. Ułatwia skupienie się w Duchu i Prawdzie oraz autentycznie duchową, natchnioną modlitwę. Można powiedzieć, że inicjacja jest zawsze chrztem w Duchu Świętym dokonanym dla praktyki duchowego roztopienia się w Bogu.

Przedwieczna Szkoła Duchowa zwana "Zakonem Misterium" lub "Ścieżką Wchłonięcia" opiera się na naukach i praktykach Laja Jogi przekazanych w bardzo dawnych czasach przez Pana Śiwę swoim uczniom i wielbicielom zwanym czela. Czohan (Pan) Śiwa założył ogółem dwanaście linii przekazu jogi, które stanowią całkowite i zupełne systemy nauczania i praktykowania we wszystkich fazach duchowej drogi rozwoju człowieka. Laja Joga jest linią przekazu dzierżoną przez wielkich Mahatmów z Aśramu znajdującego się w dolinie Himawantu. Zwiemy się nawet "Światłem Himawanti".

System Laja jest jedną z czterech głównych tzw. Wielkich Dróg Duchowych, oprócz Mantra, Hatha i Radźa Jogi. Jest to więc jedna z czterech głównych form jogicznej ścieżki jakie istnieją i są możliwe do praktykowania w tym Ciemnym Wieku zwanym Kali Yugą. Warto też wspomnieć iż Pan Śiwa określił te cztery systemy jogi jako MAHA JOGĘ, jeśli praktykowane są łącznie wybrane z nich elementy podstawowe. Zasadniczo, to co oferujemy jako publiczne wprowadzenie w jogę, jest w swej istocie Maha Jogą (Wielką Jogą) i może być rozwinięte bardziej szczegółowo w jedną z Wielkich Dróg Duchowych. Oczywiście, Bractwo preferuje Odwieczną Ścieżkę Wchłonięcia (Laja Jogę).

Linia sukcesji, czy też tradycja duchowa z której pochodzi Laja Joga zwana jest Himawanti, a ściślej Bractwem Zakonnym Himawanti (BZH). Siedmiostopniowa ścieżka (marga) duchowego wzrostu rozpuszczająca w niezmierzonej łasce oceanu miłosierdzia najwyższego Boga jest podstawą całej duchowości sukcesji GURU (Przewodników Duchowych), którzy przekazują jedną z najbardziej starożytnych i ezoterycznych form jogicznego nauczania. Tradycyjnie, na czele całej linii przekazu i jej wszystkich form, stoją: Guru Śiwa (Łaskawy) znany częściej ze swych rozlicznych emanacji jako Czcigodny Ojciec, Babadźi, oraz jego małżonka znana jako Dewi Parwati (Córka Góry, czyli szacownego Mahatma Himawant). Aćarjowie wyświęceni poprzez przekaz duchowy stanowią filary nauczania jogi jako posłannicy czy apostołowie linii sukcesji tej wedyjskiej laja jogi.

Wszelkie jogi hinduskie i tybetańskie czerpią z tego źródła najprzedniejszego niebiańskiego nektaru. W istocie swej JOGA jako duchowa droga jest dużo starsza niż tradycja hinduska, gdyż ta pochodzi ledwie z VII wieku naszej ery! Laja Joga może zostać nazwana jogą wchłonięcia (rozpuszczenia się) w świadomość Wielkiego Ducha, Światła i Życia. Guru Śiwa, głowa całej jogicznej linii nauczania zwany jest też Ojcem, Baba, a jeszcze częściej Ojcem Mistrzem, co brzmi Wale Baba. Guru Śiwa żył i chodził po ziemi tak samo jak Ty około 10 - 12 tyś. lat przed naszą erą. Właśnie tak starożytna jest nauka jogi, którą odkrył i założył wspólnie ze swą małżonką Dewi Parwati. Naprawdę bezpośrednio naucza tylko nielicznych, najczęściej Arhatów, sam pozostając raczej duchowym patronem wszystkich adeptów i adeptek jogi. Abstrakcyjne pojęcie Śiwa (Łaska Boża) określające najwyższy duchowo byt uniwersum odróżniamy tu od imienia żyjącego na ziemi jogina, którego zwiemy Guru Śiwa! Absolut częściej określamy jako Paramśiwa!

Bodhidharma, który przyniósł naukę wedyjską do Chin, poprzez Tybet, przyniósł dokładnie nauki i praktyki starożytnych jogów, włącznie z śiwaicką sztuką walki kalaripajat znaną później jako Shaolin. Także Gautama Buddha praktykował jogę, poprzez jogę osiągnął oświecenie i zaproponował jogę jako powszechną drogę do wyzwolenia, do zbawienia ludzkich istot. Szkoły tak zwanego buddyzmu tybetańskiego do dzisiaj, jak na ironię, mówią że są szkołami praktyki jogi tybetańskiej, a termin buddyzm jest tam nieznany. Buddha zaś jest czczony jako jogin, który osiągnął doskonałą świętość oświecającego przebudzenia. W istocie swej joga praktykowana we wszystkich szkołach buddyjskich zasadza się głównie na metodach Mantrajany oraz na systemie Radźajogi.

Artykuł pochodzi ze strony www.ufo.dos.pl