Druga część telewizyjnego filmu dokumentalnego, którego scenariusz napisał i który wyreżyserował brytyjski naukowiec Richard Dawkins.

Od autora:

Czy rozsądne jest by martwi mogli komunikować się z żywymi i radzić im jak mają żyć? Co myślisz o wbijaniu igieł w ciało, by poczuć przepływ energii Chi i wyleczyć się z chorób. Albo wyginaniu łyżeczek samym tylko umysłem. Czy jest to racjonalne. Richard Dawkins nie sądzi by tak było i uważa za swój obowiązek przedstawić te obszary przekonań, które istnieją bez naukowego dowodu i wciąż trzymają ludzi w mocy zaklęcia. Spotyka się z czołowymi zwolennikami, ludźmi mającymi autorytet w swojej dziedzinie. także z ofiarami ich praktyk i przedstawia historię tych ruchów - od szarlatanów, którzy wykorzystują te techniki, po eksperymenty i testy, które nie dowiodły ich skuteczności.

W tej części Dawkins sprawdza rosnącą nieufność wobec opartej na nauce medycynie, pomimo jej udokumentowanych sukcesów takich jak zwalczenie bądź opanowanie wielu chorób zakaźnych, szczepienia ochronne, wynalezienie antybiotyków i przedłużenie średniej długości życia. Stwierdza, że z powodu lęków wywołanych kontrowersyjnym dokumentem wiążącym szczepionki z autyzmem co piąte brytyjskie dziecko nie ma obecnie podstawowych szczepień przeciwko odrze, śwince i różyczce.