Ostatnio na forum Paranormalium pojawił się temat, w którym pewien użytkownik opisywał swoje wizje senne - czasami czuł, że "coś go przygniatało". Po przebudzeniu forumowicz znalazł na swoim ciele "niedające się wyjaśnić" rany, które zapewne mogły powstać w czasie snu.

Powie ktoś - ależ nie ma się czym przejmować, przecież często we śnie się ruszamy, drapiemy po dupie, odciska się na naszej skórze pognieciona piżama czy pościel, et cetera, et cetera. No dobrze. Pojawiają się jednak pewne pojedyncze przypadki, których w taki sposób wyjaśnić się po prostu nie da, gdyż przy niektórych zranieniach jest raczej mało prawdopodobne, aby śniący uczynił je sobie sam, celowo, "własnoręcznie".

Pozwolę sobie w tym momencie odwołać się do artykułu Anthony'ego North'a "Czy byty niematerialne mogą ranić" (z innej beczki, pewna czytelniczka psioczyła, że zamiast "byty" przeczytała "buty" i tak się napaliła na te buty, a tu jej byty wyskakują). Cytat:

Zwykle umysł interpretuje dane otrzymywane od zmysłów, gdy jednak dane te zostaną zniekształcone, np w wyniku zmęczenia, zmian nastroju, naturalnych iluzji itd, występują dziwne zjawiska.

Umysł zaczyna wówczas sam wypełniać luki powstałe po utracie danych. Ten dodatkowy materiał może być uwarunkowany kulturą lub spowodowany lękami. Jednakże to, czego wówczas doświadcza człowiek, może być czymś więcej, niż się naprawdę dzieje. Co prawda proces takowy nie jest "obłąkaniem" ani niczym podobnym, ja go jednak obecnie klasyfikuję jako rekalibrację zmysłową.

Jakie właściwości ma taka halucynacja?

Większość ludzi myśli o halucynacji jako czymś widzialnym. W większości przypadków tak jest, halucynacja to jednak także wszystko, czego w jej trakcie doświadczamy. Ale osobliwie intensywna halucynacja może być czymś dużo większym, niż zwykła halucynacja.

Może ona oddziaływać na wszystkie zmysły. Innymi słowy, może być widziana, słyszana, wyczuwana, a nawet odczuwana.

Myślę, że podobnie może się dziać w przypadku tych osobliwych "krzywdzących" snów. Podczas śnienia do mózgu dociera ograniczona ilość informacji ze świata zewnętrznego i powstaje luka, którą mózg próbuje jakoś uzupełnić. Może wówczas dochodzić do osobliwie silnej halucynacji, której efektem są widoczne później "niewytłumaczalne" ślady na ciele śniącego. Być może po takiej wizji czasami dochodzi do paraliżu sennego, stąd odczuwane uczucie że "coś na mnie siedzi".